Dagvoorzitter drs. Martin Elands (NLVi) opende de bijeenkomst, waarna prof. dr. Elisa van Ee (RU, PTC-ZN) de toon zette met haar lezing over het belang van een systemisch perspectief. Zij liet zien dat ieder lid binnen het systeem — partner, ouder, kind of veteraan — eigen ervaringen en klachten kan hebben, maar ook gedeelde ervaringen en betekenis maken. Elisa laat het belang zien van het betrekken van de ander in herstellen van problemen na uitzending.
Prof. dr. Trudy Mooren (UU, ARQ) verdiepte dit perspectief door te laten zien hoe PTSS doorwerkt in gezinsrelaties en ouderschap, en hoe deze invloed zich uitstrekt tot volgende generaties. Aan de hand van family system theories en trauma-informed parenting programs illustreerde zij hoe gezinnen gericht kunnen worden ondersteund, met tal van inspirerende voorbeelden uit de praktijk.
Pieter Hakvoort, voorzitter van het LZV en veteraan, bracht een persoonlijk verhaal als kleinkind van een oorlogsveteraan. Zijn pleidooi: “We doen al veel, maar we moeten méér doen” — een oproep tot blijvende aandacht voor intergenerationele impact en erkenning van relaties en belang van zorg voor relaties.
